حفاظت جانوران از گیاهان - بخش 1

تکامل همراه بین نوعی آکاسیای شاخ گاوی از آمریکای مرکزی و گونه ای مورچه از جنس Pseudomyrmex :

این آکاسیا مثل سایراعضای جنس آکاسیا ، خارهای بزرگی دارد که احتمالاً نقش حفاظتی را در مقابل جانوران گیاهخوار دارد، ولی خارهای این نوع آکاسیا مشخصاً توخالی اند. همچنین این آکاسیا فاقد مواد گلیکوزیدی سیانوژنیک می باشد که در سایر آکاسیاهای خویشاوندش وجود دارد، یعنی یک سیستم دفاعی درمقابل حشرات را که سایر آکاسیاها دارای آن هستند از دست داده است.در مقابل، فقدان این ترکیبات شیمیایی سمی و همچنین وجود خارهای بزرگ توخالی ، پناهگاه امنی را برای مورچه های Pseudomyrmex فراهم کرده است.

مورچه ها درون این خارها لانه می گزینند و از اجسام غذایی پروتئین داری که توسط گیاه درنوک برگچه هایش تهیه می شود تغذیه می کنند. این مورچه ها ظاهری بسیار  ترسناک دارند و حشرات و حتی پستانداران و سایر جانوران را می ترسانند و آنها را از نزدیک شدن به گیاه منصرف  می کنند.این مورچه ها همچنین قادرند که تمام لاروها را از برگ های گیاه برانند و حتی پیچکها و گیاهان را نیز از اطراف پایه درخت دور می کنند و در اطراف پایه آن ، محدوده ای عاری ازگیاه به وجود میآورند و آن رادرمقابل حمله انواع گیاهان مضر و جانوران آسیب رسان ، حفظ می کنند.

آکاسیاهای شاخ گاوی که توسط جمعیت های این نوع مورچه ها اشغال می شوند به شدت توسط جانوران گیاهخوار و گیاهان مزاحم، به خصوص پیچکها صدمه می بینند. بدین ترتیب می بینیم که این دو گونه موجود زنده چه ارتباط تنگاتنگ و نزدیکی با هم دارند و با عکس العمل های متقابل نسبت به یکدیگر ، به شکل همراه تکامل پیدا کرده اند.

هیچ یک ازدیگر گونه های آکاسیا، به علت وجود گلیکوزیدهای سیانوژنیک فراوان دربرگ هایشان و عدم دارا بودن خارهای توخالی ، رابطه خاصی با این نوع مورچه،یا انواع دیگر مورچه ها ندارند.

تصویرو فیلم : همیاری مورچه و درخت آکاسیا